พัฒนาการการเรียนรู้และความเข้าใจของเด็ก ๆ หรือเยาวชนนั้น เกิดจากการที่ได้สนองตอบความต้องการในลักษณะที่พึงพอใจ ยิ่งมีความสุขใจ สนุกสนานและเพลิดเพลิน จะยิ่งทำให้เกิดความประทับใจและจดจำได้ดี ตามหลักทฤษฎีการเรียนรู้ของธรอนไดค์ (Edward L. Thorndike) นักจิตวิทยาชาวอเมริกัน ได้กล่าว ๆ ไว้ว่าการที่เด็กจะมีการพัฒนาได้สมบูรณ์นั้น ต้องมีการพัฒนาทั้งทางด้านสมอง ร่างกาย จิตใจ อารมณ์และสังคม จามสภาพการเรียนการสอนในโรงเรียนจะพบว่าหลักสูตรได้จัดแบ่งหมวดหมู่ของการให้ความรู้แก่นักเรียนนักศึกษาเป็นหมวดเป็นชุด และชุดที่จะสร้างเสริมการพัฒนาการในทุก ๆ ด้าน ได้แก่ ชุดกลุ่มสร้างเสริมลักษณะนิสัย ซึ่งหมายถึง การศึกษาด้านกิจกรรมต่าง ๆ ที่จำเป็นและมีประโยชน์ต่อการนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
กลุ่มสร้างเสริมลักษณะนิสัย เป็นกลุ่มที่ว่าด้วยวิชาทักษะเกี่ยวกับกลไกของร่างกาย ความถนัด ความคิดสร้างสรรค์เฉพาะบุคคล ซึ่งเป็นการสร้างพื้นฐานสำคัญให้กับนักเรียน นักศึกษา เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ในด้านทักษะที่สูงขึ้น กิจกรรมทางการพลศึกษาจึงเป็นหัวใจสำคัญอันหนึ่ง ที่มีบทบาทต่อการพัฒนาสร้างเสริมลักษณะนิสัย และบุคลิกภาพที่เหมาะสมให้แก่เด็กและเยาวชน
จุดมุ่งหมายหลักของกิจกรรมพลศึกษาก็คือ การมุ่งเน้นให้เด็กและเยาวชน ได้มีการพัฒนาทางด้านร่างกาย โดยใช้กิจกรรมเป็นสื่อด้วยการส่งเสริมให้เด็กและเยาวชน ได้มีการออกกำลังกายได้รับการส่งเสริมพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหว ความเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อ การพัฒนาความเจริญเติบโตของกระดูกและข้อต่อ ตลอดจนพัฒนาระบบต่าง ๆ ของร่างกายให้มีการทำงานประสานกันอย่างมีประสิทธิภาพ ส่งเสริมทักษะด้านกลไกหรือการเคลื่อนไหวที่เหมาะสมกลมกลืนระหว่างประสาทตา หู มือ เท้า ในการปฏิบัติกิจกรรมต่าง ๆ ดังนั้นจะเห็นได้ว่ากิจกรรมส่วนใหญ่จะเน้นหนักในด้านการเคลื่อนไหว การใช้อวัยวะมือ เท้า แขน ขา หรือส่วนต่าง ๆ ของร่างกายในการปฏิบัติกิจกรรม ซึ่งนอกจากจะได้ผลต่อการเคลื่อนไหวที่สัมพันธ์ราบรื่นแล้ว ยังเป็นการพัฒนาทางระบบกล้ามเนื้อ ระบบการทำงานของหัวใจและระบบอื่น ๆ ทำให้ร่างกายได้รับการพัฒนา และเจริญเติบโตเป็นการพัฒนาการทางสมองอีกทางหนึ่งด้วย (พีระพงศ์ บุญศิริ,มาลี สุรพงศ์ 2536: 1-2)